Daar zijn we weer!

Na ons laatste bericht zijn we begonnen aan de reis naar Phnom Penh, Cambodja :D De reis bestond uit een treinreis van 12 uur, met wederom ratten. Deze keer hadden we de pech dat er geen bedden waren om in te slapen dus voetjes hoog en de muziek hard. Na wat vertraging op het vliegveld van Bangkok, een motor tuktuk chauffeur op het vliegveld van Phnom Phen die ons vertelde dat onze eerste keuze hotel gesloten was en bereid ons bij onze tweede keuze te droppen kwamen we aan in ons mooie hotelletje Paragoon. Het verschil tussen Cambodja en Thailand dat ons gelijk opviel waren de wegen die veel breder waren opgezet, de gebouwen waren grootser en dat het eten zeer westers was. Valt ook wel te verklaren uit de geschiedenis, zo is het land een kolonie van Frankrijk geweest en de wederopbouw met de hulp van de Verenigde Naties na het Rode Khmer regime. Wat ons daarbij opviel was het enorme gebedel van jonge kinderen en gehandicapte die allen met dezelfde waar over straat liepen. In Thailand zijn de hot items armbandjes en brullende (houten) kikkers om te verkopen en zo zijn het in Cambodja boeken.

Na een heerlijk Engels ontbijtje werden we belaagd door tuktuk chauffeurs die ons graag naar de killing fields wilde brengen voor 15 dollar. Na wat mooie onderhandelingen kregen we het voor 8 dollar voor elkaar. De killing fields waren het voormalige Choeung EK in de periode (17-4-1975 / 7-1-1979) aangericht door de Rode Khmer in Cambodja, hier werden mensen geëxecuteerd waarvan gedacht werd dat ze tegen het communistische systeem waren. De massagraven zijn later opgegraven en de hoofden van de slachtoffers zijn opgestapeld tot een monument (stupa). Met de beschrijvingen van hoe het kamp er in die periode uitzag, kregen we echt een verschrikkelijk beeld bij deze plaats.

Op de weg naar de killing fields hadden we wat mooie tempels en monumenten gezien dus vroegen we aan onze privé chauffeur of hij ons hier naar toe kon brengen op de terugweg. Hij bracht ons onder andere naar de Wat Oumatom, die in de steigers stond. Hier vertelde hij ons ook dat de regering nog steeds mega corrupt is en dat je daar maar beter niks over kan vertellen als Cambodjaan omdat het anders verkeerd af kan lopen. De S21 gevangenis tijdens de periode van de Rode Khmer was de gevangenis waar verdachten gemarteld werden voordat ze afgevoerd werden naar Choeung EK. Dit bezochten we in de middag en maakt echt veel indruk. Waardoor je echt denkt, wat brengt mensen in staat tot zulke gruwelijke daden :S

Na alle mensonterende indrukken van de dag bracht onze chauffeur ons weer bij het hotelletje en voor 18 dollar hadden wij en hij een nuttige en indrukwekkende dag achter de rug. S’avonds typisch Cambodjaans gegeten in een mega lux restaurant en terwijl we genoten van het uitzicht over de Tonle Sap rivier zagen we een mooi bootje liggen met discogeluiden en flitsende lampen. Dus daar begon onze stapavond. De boot was “gay friendly” en een optreden van een vrouw, wat toch echt een man moest zijn door zijn enorme bierbuik creëerde een aparte sfeer. Toen we ook nog een drankje aangeboden kregen door een Oekraïens model een Koreaanse profvoetballer (we weten nog steeds niet of het verhaal klopt), zij ons verder de hele avond mee op stap hebben genomen en alle drank voor hun rekening namen hadden wij een topavond. De volgende dag hebben we heerlijk geslapen in de bus van Phnom Pehn naar Ho Chi Minh.

Na meerdere oormetingen voor de influenca (Mexicaanse griep), de bus 2 keer uit, een extra foto bij het verlaten van Cambodja en 20 dollar extra bij de grens omdat het visum van Dimphy pas 2 dagen later inging kwamen we in een regenachtig Ho Chi Minh aan. We stapten de bus uit in het centrum (Ben Tan Market) en direct 20 taxichauffeurs die graag wilden weten waar we heen moesten. Gebluft dat we geen taxi nodig hadden, snel 4,6 miljoen Vietnamese Dong gehaald, belletje naar Martijn, douche gepakt en de stad in. Heerlijk gegeten met wat Collega’s en vrienden van Martijn bij de Chinees, daarna een drankje bij Vasco’s waar een leuk bandje speelde en door naar de Cage. De volgende ochtend redelijk brakjes samen met Martijn een ontbijtje gepakt bij de Black Cat, een heerlijk hamburger(tje). Daarna de stad ontdekt en s avonds heerlijk Japans gegeten bij een leuke kleine toko, er tegenover zat toevallig de beste cocktailbar van de stad dus daar heerlijk gaan chillen. Na wat cocktails, een privétafel vol wodka in de Lush en daarna door naar de Acoplus.

Ai om 4 uur in bed en om 7 uur er
eer uit naar de Cu Chi tunnels . Zeer leerzaam om te zien hoe de Vietnamese zich verdedigden tegen de Amerikanen. De gids raaste ons door alle bezienswaardigheden zoals een film, de vallen en de hutjes. We hebben nog wat schoten gelost op de het terrein en op de nuchtere maag heerlijke zoete aardappels gegeten wat de strijders ook aten. Een mooie dag, toch wel wat brakjes al dat feesten hier in Ho Chi Minh, maar wat wil je ook met een privégids die de juiste plaatsen en mensen kent. We gaan nu weer een lekker hapje eten.

Thnx! Voor alle reacties.