Het boerenleven in Honduras

Na de prachtige jaarwisseling in Antigua (Guatemala) bleken we nog een paar dagen over te hebben voor een klein bezoek aan Honduras. Onderweg hadden we van andere reizigers gehoord dat Copan mooi was en op 1 dag te bereizen lag. Toch kozen we er voor om in 2 dagen te reizen en nog een nachtje in Chiquimula te overnachten. Een levendig stadje midden in de bananenregio. Het hotel waarin we sliepen werd normaal gesproken eigenlijk alleen gebruikt door werkende mensen en door de vakantieperiode waren wij de enige gasten. Het was dan ook even zoeken voor we bij de juiste deur stonden. Aangezien ook de creditcard onbekend terrein was moest Leendert bij de check-out nog even pinnen. Ondertussen kreeg ik een kwartier lang een Spaans verhaal te horen over de stad en zijn omgeving. Na 3 weken viel het me niet tegen hoe goed ik dit kon volgen. :) Op de markt konden we met een lokaal busje naar de grens. Daar ging alles soepel en ook in Copan konden we ons hotel snel vinden. Het was wel een kleine uitdaging om ergens te kunnen betalen. De Visa-cards werden overal geaccepteerd maar onze MasterCard niet. Hierdoor waren we genoodzaakt in een toeristentent te eten. Gelukkig konden we hier wel meteen een trip naar een cacao en koffieplantage regelen.

De volgende dag haalde Carlos ons al vroeg op om ons naar zijn familieplantage te brengen. Het werk op de familieplantage bleek echter vooral door de mensen uit het op het terrein gehuisveste dorpje te gebeuren. We hadden wel geluk want ze zaten middenin het plukseizoen. Op de plantage hebben we tijdens de rondleiding het proces van koffie en cacaobonen mogen bekijken. Vooral het verwerken van de koffiebonen bleek erg complex. Doordat ze dit nog met ouderwetse methoden deden konden we goed bekijken hoe al vroeg de beste bonen van de rest gescheiden worden. Na de rondleiding mochten we met Carlos mee op een inspectieronde. Te paard uiteraard. De eerste stop waren de koeien en stieren. In Honduras worden de koeien 1x per dag met de hand gemolken. Vervolgens zijn we via de kwekerij weer teruggegaan naar het begin. De dag eindigde in relaxmodus in de hotspring om de hoek. Hier kwam uit een natuurlijke waterval water van 85 graden naar beneden. Door de badjes er omheen konden we heerlijk in 35 graden chillen of een mineraalrijk modderbad nemen. Nadat we weer helemaal waren ontspannen en vervolgens heerlijk hadden gegeten zijn we op de plantage blijven slapen. De volgende dag zijn we met de moeder van Carlos en haar chauffeur weer teruggegaan naar Copan. We hadden nog een uur voordat de bus naar Santa Ana (El Salvador) vertrok. In dit uur kwamen we erachter dat de bus ook nog verder ging. Spontaan hebben we toen gekozen om de bus toch tot de eindbestemming te nemen. Zo konden we de laatste paar dagen van de vakantie aan de kust chillen in een surfdorpje, El Tunco.

We zitten nu een burger te eten op de luchthaven van Houston en zaterdagochtend zijn we weer terug. We hebben een mooie, warme en relaxte reis door een prachtig stuk van Midden - Amerika gehad.